پرسش :

شخصى فوت کرده و اموال زیادى از او به جا مانده است که فرزند هم نداشته است. مردم در مورد اموال او دو گروه شده‌اند: عدّه‌اى مى‌گویند تمام اموال این میت وقف حضرت سید الشهداء علیه السّلام است چون دو نفر از اهالى از او نقل مى‌کنند که اموالش را وقف نموده و در حال حاضر یک نفر از این دو نفر در حال حیات است و چنین مى‌گوید: این میت در حال حیات در ضمن یک گفتگو به من چنین گفت که تمام اموال من حتى میخ دیوار خانه‌ام وقف است به این معنا که تا وقتى زنده‌ام استفاده کنم و بعد از مرگم وقف حضرت باشد. و عدّۀ دیگر که ورثۀ طبقۀ بعد هستند مى‌گویند این میت اموالش را وقف ننموده زیرا وصیتى یا سندى دال بر وقفیت وجود ندارد و در ضمن این میت در حال حیات هم هیچ عملى که دال بر وقفیت املاکش باشد انجام نداده و بعد از او هم چنین کارى نکرده‌اند. یعنى مثلا عملا در عزادارى حضرت چیزى خرج ننموده‌اند. آیا حکم به وقفیت این اموال مى‌شود یا خیر؟


پاسخ :
باسمه تعالى؛ مادامى‌که وقف بودن اموال یا وصیت میت ثابت نشود، جمیع اموال او ترکه حساب مى‌شود و بر حسب سهام ارث بین ورثه تقسیم مى‌شود، و چنانچه ثابت شود که گفتۀ میت در مورد وقف به نحوى بوده که آن شخص نقل کرده-که بعد از مرگم وقف حضرت باشد-وقف مزبور صحیح نیست از جهت اینکه ظاهر کلام او وقف معلّق بر مرگ است که باطل مى‌باشد، و اللّه العالم.

منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.